Pomiędzy.

Malarstwo jest dla mnie czymś “pomiędzy” - pomiędzy myślą, wiją, wyobraźnią artysty a odczuciem i nową drogą obserwatora. Stanowi dla mnie moment zatrzymania myśli w czasoprzestrzeni. Obraz to moment, który z przyczyn silnej wyższości zatrzymuje się i jest naładowany silnymi pierwiastkami odczuć subiektywnych artysty. Jest sposobem przekazania myśli połączonej z często rozbudowaną wyobraźnią i stanowi kwintesencję powyższego “pomiędzy”. Koniec procesu twórczego jest równocześnie początkiem procesu myślowego odbiorcy dzieła. To właśnie ten moment, w którym obraz czeka na dostrzeżenie jest dla mnie najcenniejszy i nazywam go “pomiędzy” czekaniem a (za)istnieniem. Malarstwo jest dla mnie przestrzenią łączącą dwa stany zastane - koniec i początek. Malarstwo jest czymś pomiędzy początkiem myśli a końcem interpretacji - jest “pomiędzy”.

 

Emocje.

Moje malarstwo to wizja abstrakcyjna na pograniczu z surrealistyczną myślą. Rozpoczęta w 2016 roku seria “Geometria życia” jest w nieustającym procesie i ewoluuje. W swoich dziełach staram się zwrócić uwagę na stan poruszenia ludzkiego umysłu, na emocje. Moje obrazy w symboliczny sposób opowiadają o codziennych zmaganiach, zależnościach, wyborach i zderzeniach z rzeczywistością. To opowieść o codziennych emocjach, które niepostrzeżenie umykają nam w ciągu dnia, bo nie zwracamy na nie uwagi. Gama kolorystyczna obrazów jest świadomie bardzo ograniczona, ostre barwy są śladowe, a pojawiający się często kolor srebrny nawiązuje do surowych elementów konstrukcyjnych w architekturze, co odpowiada naszemu brakowi dystansu do samych siebie. W symbolicznym dialogu zderzają się ze sobą trójwymiarowe formy, które wyznaczają pewną drogę interpretacji. Każdy obraz ma tytuł, który w jakiś sposób nakreśla stan, w jakim widz powinien się znaleźć podczas jego oglądania czy analizowania. Oglądając moje prace można odczuć „Atak agresji” poczuć „Brutalizm” czy doznać „Opadających emocji”.

 

Technika.

Wszystkie obrazy maluję akrylami. Do stworzenie i niejako zamrożenia emocji w czasoprzestrzeni, w „pomiędzy” używam zimnych i metalicznych kolorów, które wprowadzają lekką niechęć ze względu na zimno jakim emanuje obraz oraz wprowadzają nieco hipnotyczną energię dzięki odbijaniu światła pod rożnym katem patrzenia, które nie pozwala przejść obojętnie obok obrazu.

 

Inspiracje.

Jestem w nieustającym procesie myśli i obserwacji. Wyznacznikiem są moje sny, które często urealniają się. Analizuję, zadaję sobie samej mnóstwo dziwnych pytań, zastanawiam się, dużo czytam, fascynuje mnie Kosmos. Dziwi mnie płytkość umysłów i przeświadczenie o doskonałości… to moje inspiracje. Malując nigdy nie opowiadam historii oczywistej. Są to sytuacje zdarzenia, emocje czy relacje, które każdy bez względu na stan emocjonalny w jakim się znajduje zinterpretuje we właściwy dla siebie sposób. Zależy mi, na zwróceniu uwagi na fakt iż każdy coś czuje, ale nie zawsze umiemy to w sobie dostrzec. Ważne jest dla mnie rownież, aby odbiorca mojej sztuki zatrzymał się w swoim „pomiędzy” i zaciekawił się stanem odczuwania w jakim aktualnie się znalazł i dostrzegł ważne dla siebie wartościowe pierwiastki.